Marcel Taton

Zoals een echte schepper van bronzen, houdt hij van modelleren en van het samenbrengen van wat opvalt door zijn diversiteit. Aanvankelijk werkte hij ook vaak met pâte de verre, een materie waar hij, naar eigen zeggen, nog steeds van houdt, maar die een beetje opzij geschoven heeft ten gunste van het werken met verloren was, het bouwen van bevreemdende bijwijlen ludieke structuren, ontmoetingen, assemblages.

Wie een tentoonstelling van zijn huidig werk ziet, treedt binnen in een wonderbaarlijke wereld van vormen en zinspelingen, van werkelijkheid en droom, vol verbazing omwille van de veelheid van aanwezigheden en het speelse van de beeldtaal.
Vrij opvallend daarbij is de herhaalde aanwezigheid van referenties aan het menselijke gelaat.
Het komt wel eens voor dat sommigen die geneigd zijn een haastig oordeel te vellen suggereren dat zijn figuurtjes afdrukken of afgietsels van poppen zouden zijn. Zij vergissen zich. In zijn recentelijk gebouwde atelier, recht tegenover zijn woning, dat hij de ietwat verrassende naam maternité heeft gegeven, kan men de oplossing voor dit schijnbare raadsel ervaren. Ooit heeft hij een of meerdere afgietsels van een menselijk gelaat gemaakt.

Marcel Taton bekleedt een unieke en markante plaats in de wereld van de beeldende creativiteit dat hij vanuit een eerder ongecompliceerd benaderen van de veelheid van beelden en objecten die ons overspoelen, een eigen arsenaal van iconen heeft opgebouwd die zowel verrassen als vanzelfsprekend lijken.